19-4 Puente de Villarente - Leon (12 km)

Om 7 uur op. Klagende Duitse dames die zeggen dat Kees zo ´gearbeitet (gesnurkt) hat´. Kees weet van niets. Mooi royaal ontbijt. Vandaag een kippeneindje, slechts 12 km. 8.45 weg met windje in de rug, maar wel regen tot in Leon. De route is verrassend heuvelachtig zo vlak voor Leon, maar er is ook veel kleine industrie.

Om 10.30 zijn we in Leon. We zien al snel een groot bord over de gemeentelijke refugio. Hij is niet ver weg én hij is 24 uur per dag geopend. Beide prima voor ons: bedje opzoeken, rugzak af en droge kleren aan. Daarna nieuwe schoenen kopen. We melden ons bij de grote refugio. Hij is 24 uur open, maar de receptie is nu van 10 tot 14.30 dicht wegens schoonmaak.

Het heeft geen zin te wachten. Op weg naar het centrum lopen we langs een filiaal van El Corte Ingles. Dit is een soort Bijenkorf, misschien een beetje chiquer. De verkopers zijn allen in keurig donker pak met stropdas. Wij gaan naar de afdeling waar ze sportschoenen verkopen. Er staan zoveel schoenen dat ik verwacht wel te slagen. Ik ontdoe me van natte poncho, regenbroek en rugzak. Dan de schoenen en zeiknatte sokken uit. De verkoper staat er wat onhandig bij te kijken. Ik voel me al een stuk comfortabeler met droge sokken en sandalen. Ik koop een paar schoenen voor € 105. Gelijk aangehouden. Kees stuurt zijn oude schoenen op naar huis, ik houd de mijne in reserve. We eten ook wat in het restaurant van deze El Corte Ingles.

We hebben geen zin meer in een albergue, dus naar de oficina de turismo voor een hotelkamer. De juffrouw komt met het hostal Hospederiá Prada dicht bij het centrum, ze stuurt haar familie er ook altijd heen. Het is een kleine maar redelijke kamer. Na een wasje moeten we nodig de stad verkennen. Het is helaas barstens koud. We bezichtigen de mooie kathedraal (foto), vooral beroemd om zijn 1800m² prachtige gebrandschilderde ramen (foto) uit de Middeleeuwen en vlak daarna. Volgens een Duitse gids kost het schoonmaken € 3000 per m2. In een cafetaria laten we achter een pilsje de flanerende Spanjaarden aan ons voorbij gaan. Ondanks de kou is het heel druk. Ook Ted zien we voorbij schuiven. Door de korte afstand heeft een deel van ‘de bus’ ons weer ingehaald.

We willen vanavond een beetje Spaans doen en pas laat eten. Kees reserveert een tafel om 21.00. Terug naar het hotel voor een kleine rust. Het eten is apart: ´Rulata´: een hete ronddraaiende schotel met vele gerechtjes zoals sepia, lamsboutjes, oesterzwammen, zeer grote garnalen, gevulde pepers. In midden kokende kaas (foto). Een lekkere fles wijn er bij. Voor de prijs van de fles wijn hebben we anders 2 pelgrimsmenu´s incl. een fles wijn. Maar ja, het is zaterdagavond. Even na 11 uur liggen we in bed, voor ons enorm laat.