Dinsdag 22-5 naar Robin Hood's Bay

Dinsdag 22-5 naar Robin Hood's Bay, 25 km.
Gisteravond gereageerd op de reacties op de website. Volgens krant koudste Mei in 350 jaar. Zon schijnt volop bij vertrek om 9.15 na matig full English breakfest. Vreemd gevoel zo'n laatste loopdag. Blij om weer naar huis te gaan. Maar ook mijn linkerknie snakt naar rust.
We beginnen met een uur klimmen op asfalt waarvan de eerste helft erg steil (foto). We zijn dan al snel flink hoog (foto). Natuurlijk de Moors weer in (foto), maar minder nat door dagen droog weer. Paden met beide kanten bloeiende brem (foto). We passeren pittoreske plaatsjes zoals Little Beck met een riviertje er dwars doorheen (foto). Daarna een lange, maar prachtige tocht door het Little Beck Wood. Soms naast de Little Beck, soms er hoog boven. Met een kleine waterval doet het tropisch aan (foto). Het pad komt langs een kluizenaars hut van 1790 (foto). Bij de Falling Foss waterval (20 m, foto) rusten we bij Falling Foss Tea Garden 11.50-12.20. Daar zien we weer "Gilbert and George". Zoals alle mensen die wij ontmoet hebben laten ook zij hun bagage vervoeren. Het is zo warm dat we de schaduw van een tent opzoeken (foto). Uit het bos moeten we de moors weer in (foto). Het is uitgestrekt en eenzaam. Het zeer natte pad wordt aangeduid met ga naar een paal en daarna naar een eenzame boom in de verte (foto). Het kost ons door het moeras veel moeite om het pad te volgen hoewel we misschien niet meer dan 100 m fout lopen. Uiteindelijk komen we in de bewoonde wereld en zien we een bord naar Robin Hood's Bay (foto). Wat volgt is een prachtige maar erg lange tocht over de klippen langs de Noordzee (foto 2x). We worden beloond met uitzichten op bay van Robin Hood's Bay (foto 2x). Na enig zoeken vinden we onze Saxon Villa B&B om 17.45. Krijgen direct een pilsje, heerlijk. We zijn er echter nog niet, ik moet de steen uit de Ierse zee nog in de Noordzee gooien. Dat is nog een km verder. We zullen daar ook wat gaan eten. We lopen naar een smalle toegang tot de zee (foto). Dik gooit zijn steen uit de Ierse Zee in de Noordzee (foto). Teen dopen is niet nodig, een onverwachte golf overspoelt zijn linkervoet. We vinden het gepast fish and chips te gaan eten in het Wainwright Bay Hotel dat pal aan zee ligt (foto). Er is een plaquette aangebracht (foto). 'Gilbert en George' zijn er ook (foto Brian) evenals de vader met zijn 2 zoons. Natuurlijk eerst een Proost uitbrengen (foto). Daarna de fish and chips (foto). We zien ook Brian and Peter weer en drinken samen nog wat. Ons wandelavontuur is hiermee voorbij. Wat rest is de terugreis.